ناگفته‌ای از زنده‌یاد علی سلیمانی

داعیه حرفه ای گری داریم و جشنواره رفته ایم. در این میان همیشه از عوامل حرفه ای بهره گرفته و تمام تلاشمان در این 20 سال انجام عرض ادب از طریق رعایت استانداردهای ملی و بین المللی بوده و تا چه حد موفق بوده باشیم نمی دانم منتها یدک کشیدن یکی از سه نمایش پربازدید تاتر کشور آن هم در سالن اصلی تاتر شهر می تواند خط مرجعی برای ادعایمان باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از سالهایی که با مرحوم نازنین علی سلیمانی روی صحنه بودیم ، نمایش "معمای مطربان پریشان" بود ، به مناسبت بزرگداشت سالروز اربعین حسینی ، آن هم در سالن همایش های برج میلاد ، خاطره ی زیر را از قول مدیر گروه هنری برایتان نقل می کنم:

یکی دو روزی بود می گفت دکتر جان من یک مشورت روانشناسی دارم. می خواهم خصوصی صحبت کنیم. اما هر روز که به برج میلاد می رسید زمان گریمش بود و فرصتی برای صحبت پیش نمی آمد. بالاخره آن روز گفت اگر عیبی نداشته باشد همزمان با گریم صحبت کنیم، می ترسم فرصت دیگری دست ندهد.

اتاق گریم را خلوت کردیم و گفتگو را آغاز. بهمن (صنیعی) فون صورتش را می زد و علی می گفت و من می شنیدم:

دکتر، من یک عادتی دارم نمی دانم بد است یا خوب! اگر کسی در مورد امام حسین علیه السلام بی حرمتی کند، یا به محرم و عزای سیدالشهدا طعنی بزند، آنچنان برافروخته می شوم و به اصطلاح رگ غیرت ترکی ام ورم می کند که نمی توانم جلوی خودم را بگیرم و با او درگیر می شوم. ناخواسته می بینم دارم سرش داد می زنم! اگر هم ادامه بدهد نمی توانم تحمل کنم و ممکن است یقه اش را بگیرم!

دکتر جان سَنُ الله من اختلال روانی دارم؟!

پرسیدم علی جان موضوع یا فرد دیگری هم هست که بتواند تو را اینقدر بی تاب و شعله‌ور کنند؟

گفت نه والله، اگر هم از چیزی عصبانی بشوم راحت تر خودم را کنترل می کنم. اما خداییش انگار امام حسین علیه السلام و عاشورا خط قرمزه منه! کسی به امام حسین علیه السلام و عزاداری و کربلا توهین کنه واقعا از خود بیخود می شوم و توهین اش رو بی جواب نمی گذارم. گفتگوی مان با چند راهکار کنترل خشم، اندکی ادامه پیدا کرد...

گریمش که تمام شد، از جا برخاست و گفت: آرام شدم دکتر... در پوست خودم نمی گنجم که روی این صحنه دارم نقش یک "مطرب شامی" را بازی می کند. پیشکشی باشد برای ارباب!

علی عزیز فارغ از پاسخ آن روزم به تو، امروز  برایت می نگارم، غیرتمندی ات به ارباب باعث شد میانه سوگواری اش گلچین شوی و از میان ما بروی! خوشا به حالت و روحت شاد.

* دکتر حرا، خاطره ای از نمایش معمای پریشانی، سالن برج میلاد 1393

کد خبر 1544930

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۱۰۰۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حقیقت بندگی خدا در بیان امام صادق(ع)

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت حقیقت بندگی خدا را در مالک ندانستن خود نسبت به آنچه خدا به او عطا کرده و اشتغال به اطاعت از امر و نهی خدا دانست. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین مرتضی آقاتهرانی در محفل معارفی شب شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام در حرم مطهر بانوی کرامت، ضمن اشاره به ویژگی‌های اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام و مقام امامت در آیات و روایات با بیان این که مقام امامت از تمام مقام‌های نبوت و رسالت بالاتر است، اظهار داشت: حضرت ابراهیم پس از عبور از آزمون‌های سخت الهی به مقام امامت نائل آمدند.

وی در ادامه با بیان این که امام در عبودیت و بندگی، شجاعت و تدبیر والاترین انسان است، به مقام عبودیت از دیدگاه امام صادق علیه‌السلام اشاره کرد و افزود: امام علیه‌السلام در مقام تربیت به همه چیز واقف است، به هر چیزی در جای خود توجه داشته و عدالت والای ایشان مانع واکنش نابجاست.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت به جایگاه عمل در آموزه‌های دینی اشاره و عمل صالح را مکمل ایمان توصیف کرد و ابراز داشت: توسل به درگاه الهی با تمسک به اهل‌بیت علیهم‌السلام و آبروی ایشان، گره‌گشای مشکلات و حرکت انسان در تقرب به ذات اقدس الهی است.

وی به دیدار عنوان بصری و امام صادق علیه‌السلام اشاره و بندگی خدا را از برجسته‌ترین کلیدواژه‌های تجلی اخلاق اسلامی دانست با تأکید بر این که انس و جن برای چیزی جز بندگی خدا خلق نشده‌اند، اذعان داشت: امام صادق علیه‌السلام در پاسخ به سؤالی دررابطه‌با حقیقت بندگی می‌فرمایند؛ «أن لا یَرَی العَبدُ لِنَفسِهِ فیما خَوَّلَهُ اللّه ُ إلَیهِ مُلکا؛ لِأنَّ العَبیدَ لا یَکونُ لَهُم مُلکٌ، یَرَونَ المالَ مالَ اللّه ِ یَضَعونَهُ حَیثُ أمَرَهُمُ اللّه ُ تَعالی بهِ، و لا یُدَبِّرَ العَبدُ لِنفسِهِ تَدبیرا، و جُملَةُ اشتِغالِهِ فیما أمَرَهُ اللّه ُ تَعالی بهِ وَ نَهاهُ عَنهُ ··· فهذا أوّلُ دَرَجَةِ المُتَّقینَ»

آقاتهرانی تصریح کرد: در نگاه امام صادق علیه‌السلام حقیقت بندگی سه چیز است: این که بنده در آنچه خداوند به او عطا فرموده است برای خود مالکیتی در نظر نگیرد؛ زیرا بندگان [واقعی خدا] مالک چیزی نیستند، مال را متعلّق به خدا می‌دانند و آن را هر جا که خداوند عزوجلّ فرمان داده است، به مصرف می‌رسانند.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر با بیان این که حتی زیبایی انسان نیز متعلق خودش نیست و تنها امانتی الهی است که باید در جای درست هزینه شود، خاطرنشان کرد: در مبانی اسلام انسان حتی مالک نفسش نیست و نمی‌تواند خودکشی کند.

وی ضمن ارائه مثال‌هایی دررابطه‌با عدم ملکیت انسان، متصدی بانک را بارزترین مثال برای تبیین عدم ملکیت بر سرمایه‌ای که به دستش می‌رسد، دانست و گفت: بنده واقعی در عین برنامه‌ریزی برای خود تدبیر و چاره‌اندیشی نمی‌کند و در عین تلاش نتیجه هرچه باشد را می‌پذیرد.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت خاطرنشان کرد: تمام اشتغال بنده واقعی خدا به چیزهایی است که خداوند عزوجلّ او را به انجام آنها فرمان داده یا از آنها بازداشته است و این نخستین درجه پرهیزگاران است.

وی اظهار داشت: انسانی که هیچ‌گاه نسبت به چیزهایی که دارد، خود را مالک نمی‌داند، فخرفروشی نمی‌کند و به‌راحتی وارد میدان انفاق می‌گردد؛ کسی که در عین انجام‌وظیفه و تلاش تدبیر امور را به خدا واگذارد، تحمل مصیبت‌های دنیا برایش آسان خواهد بود.

آقاتهرانی با تأکید بر این که اگر اشتغال انسان به امر و نهی‌های الهی باشد، هیچ‌گاه خود را گرفتار دل‌مشغولی‌ها و درگیری‌های دنیا نمی‌سازد، یادآور شد: وقتی خداوند بنده‌اش را به این سه ویژگی بندگی بیاراید؛ دنیا، شیطان و اهل دنیا برایش خار می‌گردد و هیچگاه به دنبال انباشت سرمایه‌های دنیا و فخرفروشی حرکت نمی‌کند و عمرش را به بطالت نمی‌گذراند.

انتهای پیام/